Pansamantala naming tinitirhan (Air Force Inn)HULA : Mararamdaman mo ang kirot sa iyong puso, kahit na pilit mong pasayahin ang ibang tao, hindi pa rin maikakaila ng iyong puso ang pighating nararamdaman nito.
SCOOP: Ano ibig sabihin ng hula?? E di malungkot ka, di ba? TH ka pa dyan as in "trying hard" na ngumiti pero di ka pa rin masaya. Naramdaman niyo na ba ito?? Hmm hula ko eh..."OO" lahat tayo ganyan, weather-weather lang yan as in "pana-panon" lang talaga natin yan hehehe, ang malungkot nito, panahon ko ngayon hehehe.
--------------------------------------------------------------
1. Nandito na kami sa Washington, US. Bagong lugar, bagong kultura, bagong kapaligiran.....walang mga kaibigan. Mabuti meron isang pamilya na kaibigan namin na nagpapasaya sa min.
2. Namimiss ko ang Japan, wala na akong nakikitang mga tao na nagba bow sa akin tuwing papasok at lalabas kami sa restaurant o mall. Wala na rin nagba bow sa tuwing pinapadaan ko ang mga taong nasa harapan ko tuwing ako'y nagmamaneho sa mga intersection. Miss ko na ang mga magagalang na Japanese!
3. Wala na naman akong work, mag-aapply na naman ako! Pahirapan na naman ito!
4. Nakatira pa rin kami sa temporary lodging hanggang makakita kami ng matitirhan. Nabubuhay kami ngayon sa maleta lang in other words, we are living in a suitcase, ika nga, naks ingles yan ha!! hehehe
5. Ang bagal ng internet dito, di ako makapaglaro ng restaurant city hehehe at di ako makadalaw sa mga peborit kong blogs kasi maghihintay ako ng mga 20 minuto para lang dalawin ko ang sarili kong blog. Buti na lang mabilis ng konti sa facebook hehehe.
6. Namimiss ko ang pamilya ko sa Pilipinas, matapos ang mahigit tatlong linggo namin bakasyon doon, mas nararamdaman ko ang pagkamiss sa kanila.
7. Birthday ng anak ko ngayon, Oct. 27 at 18 years old na siya!! Malungkot ako kasi hindi namin siya nabigyan ng debut party o kahit simpleng party lang kasi wala naman kaming maimbitahan dito sa bago naming tirahan, bagong lugar, bagong state at bagong bansa. Malungkot ako kasi dapat ito ang pinakamasayang birthday ng anak ko pero wala naman akong magawa para pasayahin siya....waaaaaaaaaaaaaaaa
8. he he he, naramdaman nyo ba na kahit ang "he he he" ko ay parang hindi masaya?? Miss ko na rin kasi ang blog ko na puno ng comment ko sa hehehe
9. Tumatanda na rin pala ako, magbibirthday na rin ako in two days, dumadami na naman ang uban ko, ang kati kaya nun! kakainis.
PAHABOL: Next post ko sana mabilis na mag upload ng mga pictures, para maishare ko na sa inyo ang bakasyon namin sa Pilipinas at Korea! Miss you all, pasayahin nyo naman ako, magcomment naman kayo hehehe
Bakit ako malungkot ngayon?
1. Nandito na kami sa Washington, US. Bagong lugar, bagong kultura, bagong kapaligiran.....walang mga kaibigan. Mabuti meron isang pamilya na kaibigan namin na nagpapasaya sa min.
2. Namimiss ko ang Japan, wala na akong nakikitang mga tao na nagba bow sa akin tuwing papasok at lalabas kami sa restaurant o mall. Wala na rin nagba bow sa tuwing pinapadaan ko ang mga taong nasa harapan ko tuwing ako'y nagmamaneho sa mga intersection. Miss ko na ang mga magagalang na Japanese!
3. Wala na naman akong work, mag-aapply na naman ako! Pahirapan na naman ito!
4. Nakatira pa rin kami sa temporary lodging hanggang makakita kami ng matitirhan. Nabubuhay kami ngayon sa maleta lang in other words, we are living in a suitcase, ika nga, naks ingles yan ha!! hehehe
5. Ang bagal ng internet dito, di ako makapaglaro ng restaurant city hehehe at di ako makadalaw sa mga peborit kong blogs kasi maghihintay ako ng mga 20 minuto para lang dalawin ko ang sarili kong blog. Buti na lang mabilis ng konti sa facebook hehehe.
6. Namimiss ko ang pamilya ko sa Pilipinas, matapos ang mahigit tatlong linggo namin bakasyon doon, mas nararamdaman ko ang pagkamiss sa kanila.
7. Birthday ng anak ko ngayon, Oct. 27 at 18 years old na siya!! Malungkot ako kasi hindi namin siya nabigyan ng debut party o kahit simpleng party lang kasi wala naman kaming maimbitahan dito sa bago naming tirahan, bagong lugar, bagong state at bagong bansa. Malungkot ako kasi dapat ito ang pinakamasayang birthday ng anak ko pero wala naman akong magawa para pasayahin siya....waaaaaaaaaaaaaaaa
8. he he he, naramdaman nyo ba na kahit ang "he he he" ko ay parang hindi masaya?? Miss ko na rin kasi ang blog ko na puno ng comment ko sa hehehe
9. Tumatanda na rin pala ako, magbibirthday na rin ako in two days, dumadami na naman ang uban ko, ang kati kaya nun! kakainis.
PAHABOL: Next post ko sana mabilis na mag upload ng mga pictures, para maishare ko na sa inyo ang bakasyon namin sa Pilipinas at Korea! Miss you all, pasayahin nyo naman ako, magcomment naman kayo hehehe
